Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

a tragic poet

  • 1 tragicus

        tragicus adj., τραγικόσ, of tragedy, tragic: Carmen, i. e. tragedy, H.: Versūs, H.: actor, a tragedian, L.: Orestes aut Athamas, represented in tragedy: cerva, i. e. in the tragedy of Iphigenia, Iu.— As subst m., a tragic poet, writer of tragedy.—In the tragic style, tragic, lofty, grand, sublime: haec tragica atque divina: Nam spirat tragicum satis, H.—Of a tragic nature, tragic, horrible, moving, terrible: res tragicas comice tractavit: sceleris tragici exemplum, L.: ignes (i. e. amores), O.
    * * *
    tragica, tragicum ADJ
    tragic; suitable to tragedy, a, i, m tragic poet, tragic actor

    Latin-English dictionary > tragicus

  • 2 tragicus

    trăgĭcus, a, um, adj., = tragikos, of or belonging to tragedy, tragic.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    carmen,

    i. e. tragedy, Hor. A. P. 220:

    Camena,

    id. ib. 275:

    cothurni,

    id. S. 1, 5, 64:

    versus,

    id. A. P. 89:

    ars,

    id. Ep. 1, 3, 14:

    genus scaenarum,

    Vitr. 5, 8:

    actor,

    a tragic actor, tragedian, Liv. 24, 24, 2:

    Orestes aut Athamas,

    represented in tragedy, Cic. Pis. 20, 47; cf.

    cerva,

    i. e. in the tragedy of Iphigenia, Juv. 12, 120: tragicum illud subinde jactabat:

    oderint dum metuant,

    Suet. Calig. 30.—
    B.
    Subst.: trăgĭcus, i, m., a tragic poet, writer of tragedy, Cic. Opt. Gen. 1, 2; Quint. 8, 6, 26; 9, 3, 14; Petr. 132 med.
    2.
    A tragedian, tragic actor; plur., Plaut. Pers. 4, 2, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    In the tragic style, tragic, lofty, grand, sublime:

    fuit Sulpicius vel maxime omnium grandis et, ut ita dicam, tragicus orator,

    Cic. Brut. 55, 203:

    sed haec tragica atque divina,

    id. de Or. 2, 56, 227:

    color,

    Hor. A. P. 236:

    tumor,

    Gell. 2, 23, 21:

    ore,

    Mart. 8, 18, 8:

    nam spirat tragicum satis,

    Hor. Ep. 2, 1, 166.—
    B.
    Of a tragic nature, tragic, horrible, fearful, terrible:

    res tragicas paene comice, tristes remisse tractavit,

    Cic. de Or. 3, 8, 30:

    tulit et Romana regia sceleris tragici exemplum,

    Liv. 1, 46, 3:

    concubitus,

    Juv. 2, 29:

    ignes (i. e. amores),

    Ov. Tr. 2, 407:

    Erinnyes,

    Prop. 2, 20 (3, 13), 29:

    asperitas,

    Val. Max. 5, 8, 1.— Adv.: trăgĭcē, in a tragic manner, tragically:

    mortem rhetorice et tragice ornare,

    Cic. Brut. 11, 43; Sen. Ep. 100, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > tragicus

  • 3 muliebris

    muliebris, e (mulier), I) zum Weibe gehörig, weiblich, Weiber-, eines Weibes (Ggstz. virilis), 1) übh.: calcei, Varro LL.: vox, Cic.: vestis, Nep.: agmen, Tac.: venustas, Cic.: secus, sexus, s. 1. secus, sexus: iniuria, dem ein Weib ausgesetzt ist, Liv.: bellum, im Namen eines Weibes u. um ein Weib, Cic.: donum, Liv.: certamen, wegen der Weiber, Liv.: templum Fortunae Muliebris, zum Andenken an die Frauen, die den Marcius Coriolanus zur Wilde gestimmt hatten, Liv. – subst., muliebria, ium, n., a) weibliche Dinge, muliebria pati, sich als Weib (Weiber) gebrauchen lassen, Sall. Cat. 13, 3. Tac. ann. 11, 36. – b) insbes.: α) Weiberschmuck, super cetera muliebria soccos induebat, Plin. 37, 17. – β) die weiblichen Schamglieder, Tac. ann. 14, 60. – γ) das Weibliche = das Monatliche, Vulg. genes. 18, 11; vgl. Isid. orig. 11, 1, 140. – 2) als gramm. t. t. (Ggstz. virilis), vocabulum, nomen, forma, Varro LL. 9, 40 sq. – II) übtr., weibisch, eines Weibes, unmännlich (Ggstz. virilis), animus, Tragic. poët. inc. fr.: ingenium, Sall. fr.: sententia, Cic. – / Vulg. Abl. Sing. muliebre, Heges. 3, 13. p. 193, 31 W.

    lateinisch-deutsches > muliebris

  • 4 praefidens

    praefīdēns, entis (prae u. fido), zu sehr vertrauend, sibi, allzu selbstvertrauend, allzu vermessen, Cic. de off. 1, 90. Tragic. poët. vet. b. Cic. de or. 3, 166. Augustin. in psalm. 103. serm. 4. no. 16.

    lateinisch-deutsches > praefidens

  • 5 muliebris

    muliebris, e (mulier), I) zum Weibe gehörig, weiblich, Weiber-, eines Weibes (Ggstz. virilis), 1) übh.: calcei, Varro LL.: vox, Cic.: vestis, Nep.: agmen, Tac.: venustas, Cic.: secus, sexus, s. secus, sexus: iniuria, dem ein Weib ausgesetzt ist, Liv.: bellum, im Namen eines Weibes u. um ein Weib, Cic.: donum, Liv.: certamen, wegen der Weiber, Liv.: templum Fortunae Muliebris, zum Andenken an die Frauen, die den Marcius Coriolanus zur Wilde gestimmt hatten, Liv. – subst., muliebria, ium, n., a) weibliche Dinge, muliebria pati, sich als Weib (Weiber) gebrauchen lassen, Sall. Cat. 13, 3. Tac. ann. 11, 36. – b) insbes.: α) Weiberschmuck, super cetera muliebria soccos induebat, Plin. 37, 17. – β) die weiblichen Schamglieder, Tac. ann. 14, 60. – γ) das Weibliche = das Monatliche, Vulg. genes. 18, 11; vgl. Isid. orig. 11, 1, 140. – 2) als gramm. t. t. (Ggstz. virilis), vocabulum, nomen, forma, Varro LL. 9, 40 sq. – II) übtr., weibisch, eines Weibes, unmännlich (Ggstz. virilis), animus, Tragic. poët. inc. fr.: ingenium, Sall. fr.: sententia, Cic. – Vulg. Abl. Sing. muliebre, Heges. 3, 13. p. 193, 31 W.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > muliebris

  • 6 praefidens

    praefīdēns, entis (prae u. fido), zu sehr vertrauend, sibi, allzu selbstvertrauend, allzu vermessen, Cic. de off. 1, 90. Tragic. poët. vet. b. Cic. de or. 3, 166. Augustin. in psalm. 103. serm. 4. no. 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praefidens

  • 7 Aeschylus

    Aeschylus, i, m., = Aischulos.
    I. II.

    Lewis & Short latin dictionary > Aeschylus

  • 8 Euripides

    Eurīpĭdes, is, m., = Euripidês, a celebrated Athenian tragic poet, Quint. 10, 1, 67 sq.; Gell. 15, 20; dat. Euripidae, id. 7, 3 med.; Cic. Tusc. 1, 26 fin.; 1, 48; 3, 14 et saep.—Hence,
    II.
    Eurīpĭdēus, a, um, adj., of Euripides:

    carmen,

    Cic. Tusc. 3, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > Euripides

  • 9 Euripideus

    Eurīpĭdes, is, m., = Euripidês, a celebrated Athenian tragic poet, Quint. 10, 1, 67 sq.; Gell. 15, 20; dat. Euripidae, id. 7, 3 med.; Cic. Tusc. 1, 26 fin.; 1, 48; 3, 14 et saep.—Hence,
    II.
    Eurīpĭdēus, a, um, adj., of Euripides:

    carmen,

    Cic. Tusc. 3, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > Euripideus

  • 10 Livius

    Līvĭus, i, m. ( -a, ae, f.), name of a Roman gens.—So, M. Livius Andronicus, the first Roman tragic poet, Cic. Brut. 18, 72; Liv. 7, 2, 8:

    T. Livius,

    the celebrated historian, Quint. 10, 1, 32 al.: C. Livius Salinator, consul with L. Valerius Messala, A. U. C. 584; Liv. 29, 37, 1; Cic. de Or. 2, 67, 273; and many others.—In fem.: Līvĭa, ae, Drusilla, the second wife of Augustus, Suet. Aug. 29; 63; id. Tib. 4; id. Claud. 1; Ov. F. 5, 157:

    Livia Orestilla,

    wife of Caligula, Suet. Calig. 25.—Hence,
    A.
    Līvĭus, a, um, adj., Livian:

    Liviae leges,

    Cic. Leg. 2, 6, 11:

    familia,

    Tac. A. 6, 51:

    arbos,

    Col. 10, 413.—
    B.
    Līvĭānus, a, um, adj., Livian: modi, i. e. of Livius Andronicus, Cic. Leg. 2, 15, 39: exercitus, the army of the consul M. Livius, Liv. 28, 9:

    aes,

    from mines belonging to Livia, Plin. 34, 2, 2, § 3:

    charta,

    named after Livia, id. 13, 12, 23, § 80; cf. § 74.

    Lewis & Short latin dictionary > Livius

  • 11 Pupius

    1.
    Cn. Pupius, Cic. Fam. 13, 9, 3.—
    2.
    L. Pupius, a centurion of the primipili, a Pompeian, Caes. B. C. 1, 13.—
    3.
    Pupius, a tragic poet, Hor. Ep. 1, 1, 67.—Hence,
    II.
    Pū-pĭus, a, um, adj., of or belonging to a Pupius, Pupian:

    lex,

    of the people's tribune Pupius, Cic. Q. Fr. 2, 11 (13), 3; id. Fam. 1, 4, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Pupius

  • 12 Sophocles

    Sŏphŏcles, is and i, m., = Sophoklês, a celebrated Greek tragic poet, Cic. Fin. 5, 1, 3; id. Sen. 7, 22; 14, 47; id. Div. 1, 25, 54; id. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 2, 1, 163; Quint. 10, 1, 67 sq.; Sen. Q. N. 4, 2, 17; Vell. 1, 16, 3; gen. Sophocli, Gell. 12, 11, 6; 13, 18, 3; voc. Sophocle (like Socrate), Cic. Off. 1, 40, 144.—Hence, Sŏphō̆clēus, a, um, adj., of or in the manner of Sophocles:

    an pangis aliquid Sophocleum?

    Cic. Fam. 16, 18, 3:

    cothurnus,

    Verg. E. 8, 10; Ov. Am. 1, 15, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > Sophocles

  • 13 Sophocleus

    Sŏphŏcles, is and i, m., = Sophoklês, a celebrated Greek tragic poet, Cic. Fin. 5, 1, 3; id. Sen. 7, 22; 14, 47; id. Div. 1, 25, 54; id. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 2, 1, 163; Quint. 10, 1, 67 sq.; Sen. Q. N. 4, 2, 17; Vell. 1, 16, 3; gen. Sophocli, Gell. 12, 11, 6; 13, 18, 3; voc. Sophocle (like Socrate), Cic. Off. 1, 40, 144.—Hence, Sŏphō̆clēus, a, um, adj., of or in the manner of Sophocles:

    an pangis aliquid Sophocleum?

    Cic. Fam. 16, 18, 3:

    cothurnus,

    Verg. E. 8, 10; Ov. Am. 1, 15, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > Sophocleus

  • 14 Turranianus

    Turrānĭus, i, m., the name of a Roman gens, esp.,
    I.
    D. Turranius Niger, a friend of Varro and of Q. Cicero, Varr. R. R. 2, praef. § 6; Cic. Att. 1, 6, 2; 6, 9, 2; 7, 1, 1.—
    II.
    M. Turranius, a prœtor, Cic. Phil. 3, 10, 25.—
    III.
    C. Turranius, praefectus annonae, Tac. A. 1, 7; 11, 31.—
    IV.
    Turranius, a tragic poet, Ov. P. 4, 16, 29.—Deriv.: Turrānĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Turranius, Turranian:

    pira, a peculiar kind so called,

    Col. 5, 10, 18; Plin. 15, 15, 16, § 54; Macr. S. 2, 15 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Turranianus

  • 15 Turranius

    Turrānĭus, i, m., the name of a Roman gens, esp.,
    I.
    D. Turranius Niger, a friend of Varro and of Q. Cicero, Varr. R. R. 2, praef. § 6; Cic. Att. 1, 6, 2; 6, 9, 2; 7, 1, 1.—
    II.
    M. Turranius, a prœtor, Cic. Phil. 3, 10, 25.—
    III.
    C. Turranius, praefectus annonae, Tac. A. 1, 7; 11, 31.—
    IV.
    Turranius, a tragic poet, Ov. P. 4, 16, 29.—Deriv.: Turrānĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Turranius, Turranian:

    pira, a peculiar kind so called,

    Col. 5, 10, 18; Plin. 15, 15, 16, § 54; Macr. S. 2, 15 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Turranius

  • 16 Varius

    1.
    vărĭus, a, um, adj., diverse, different, manifold, changing, varying, various (cf.: diversus, distinctus).
    I.
    Lit.
    A.
    Of color, etc., variegated, party-colored, mottled, etc.:

    arietis lingua nigra aut varia, vestis,

    Varr. R. R. 2, 2, 4:

    variā veste exornatus fuit,

    Ter. Eun. 4, 4, 16;

    so of color: uvae,

    Cato, R. R. 33, 4; 33, 73:

    lynces,

    Verg. G. 3, 264:

    serpens,

    Ov. M. 6, 114:

    anguis,

    id. ib. 4, 619:

    pica,

    Petr. 28 fin.:

    flores,

    Tib. 1, 7, 45; Ov. M. 10, 123:

    plumae,

    Hor. A. P. 2:

    lapides,

    id. S. 2, 4, 83:

    columnae,

    of variegated marble, id. Ep. 1, 10, 22:

    auctumnus purpureo colore,

    id. C. 2, 5, 12:

    colores,

    Ov. M. 1, 270; cf.:

    vestra latera loris faciam ut valide varia sint,

    i. e. black and blue, Plaut. Ps. 1, 2, 12; id. Mil. 2, 2, 61: tergum varium, Pomp. ap. Non. 19, 31 (Com. Rel. v. 139 Rib.): sparsa quoque in vario passim miracula caelo videt, diversified, i. e. with constellations of various forms, Ov. M. 2, 193.—
    2.
    Subst.: vărĭa, ae, f. (i. e. bestia, a mottled animal).
    a.
    A panther, Plin. 8, 17, 23, § 63 sq.—
    b.
    A kind of magpie, Plin. [p. 1959] 10, 29, 41, § 78.—
    B.
    In rural lang.:

    terra,

    wet above and dry beneath, Col. 2, 4, 5:

    sulcus,

    Cato, R. R. 61, 2; Plin. 18, 19, 49, § 174.—
    II.
    Trop., diverse, different, manifold, changing, varying, changeable, various, etc.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna;

    voluptas etiam varia dici solet,

    Cic. Fin. 2, 3, 10:

    (qualitates) variae et quasi multiformes,

    id. Ac. 1, 7, 26:

    et ea, quae videntur acerba, quae multa et varia in hominum vitā fortunāque versantur,

    id. Off. 1, 20, 67:

    curricula multiplicium variorumque sermonum,

    id. Or. 3, 12:

    res varia et multiplex,

    id. Fl. 3, 6:

    multae, copiosae variaeque rationes,

    id. de Or. 1, 51, 222; cf.:

    varia et diversa genera et bellorum et hostium,

    id. Imp. Pomp. 10, 28; cf. id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61, 262:

    varium jus et dispar condicio,

    id. Verr. 2, 5, 19, § 49:

    eventus varii fortunae,

    Caes. B. G. 2, 22: victoria, wavering, = anceps, Sall. J. 5, 1; Liv. 2, 6, 10; so,

    bellum,

    Flor. 4, 12, 26. —Of opinions: varias esse opiniones intellego: sunt qui putant, etc., i. e. divergent opinions, differences where there is yet substantial agreement (while diversae opiniones are opposite views), Cic. Fam. 1, 9, 25. —
    2.
    Varium est, with a rel.-clause:

    quales sint (dii), varium est,

    various opinions prevail, Cic. N. D. 2, 5, 13.—
    B.
    Esp., of persons, etc.
    1.
    Of abilities, versatile:

    Plato et varius et multiplex et copiosus fuit,

    Cic. Ac. 1, 4, 17; cf.:

    antequam scirem quam varium, quam flexibile quam multiplex (ejus ingenium) esset,

    Plin. Ep. 1, 16, 1:

    Antonius ingenio varius,

    Flor. 4, 3, 4.—
    2.
    Of character, fickle, inconstant, changeable, untrustworthy: miror quid sit, quod pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit ( beaten black and blue, and fickle-minded,) Cic. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 48:

    animus audax, subdolus, varius,

    Sall. C. 5, 4:

    varius incertusque agitabat,

    id. J. 74, 1:

    voltu et oculis pariter atque animo varius,

    agitated, irresolute, id. ib. 113, 3:

    Pausanias magnus homo, sed varius in omni genere vitae fuit,

    Nep. Paus. 1, 1; cf.:

    varium et mutabile semper Femina,

    a fickle thing, Verg. A. 4, 569.—Hence, adv.: vărĭē.
    A.
    Lit., with diverse colors, in a variegated manner:

    mithrax gemma multicolor, contra solem varie refulgens,

    Plin. 37, 10, 63, § 173:

    smaragdi Cyprii varie glauci,

    id. 37, 5, 18, § 67. —
    B.
    Trop., variously, changeably, diversely, differently, in various ways:

    varie moveri,

    Cic. Div. 2, 42, 89:

    qui (sermones) ab his, qui illum audierunt, perscripti varie et copiose sunt,

    id. Ac. 1, 4, 16:

    numerus hujus generis late et varie diffusus est,

    id. Sest. 45, 97:

    varie sum affectus tuis litteris,

    id. Fam. 16, 4, 1:

    postea decernitur, ac non varie, sed prope cunctis sententiis,

    id. Verr. 2, 4, 65, § 145:

    ita varie per omnem exercitum laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur,

    Sall. C. 61, 9:

    in Aequis varie bellatum,

    Liv. 5, 28, 5:

    agere varie, rogando alternis suadendoque coepit,

    id. 2, 2, 9:

    hiemem aut negotia varie causari,

    Tac. A. 1, 47:

    sagittarios varie passimque collocare, Auct. B. Afr. 60: disserere,

    Tac. A. 1, 11.—With a punning allusion to 1. Varia: Ep. Perpetuon' valuisti? Th. Varie. Ep. Qui varie valent, caprigenum hominum non placet mihi neque pantherinum genus, Plaut. Ep. 1, 1, 15.
    2.
    Vărĭus, a, the name of a Roman gens; esp.,
    I.
    Q. Varius of Sucro, in Spain, called Hybrida, a tribune of the people A.U.C. 663, Cic. de Or. 1, 25, 117; id. Brut. 49, 182; 62, 221; Val. Max. 4, 3, 7.—
    II.
    L. Varius, a tragic poet, contemporary with Virgil and Horace, Verg. E. 9, 35; Hor. S. 1, 10, 44; Quint. 10, 1, 98; Mart. 8, 18, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Varius

  • 17 varius

    1.
    vărĭus, a, um, adj., diverse, different, manifold, changing, varying, various (cf.: diversus, distinctus).
    I.
    Lit.
    A.
    Of color, etc., variegated, party-colored, mottled, etc.:

    arietis lingua nigra aut varia, vestis,

    Varr. R. R. 2, 2, 4:

    variā veste exornatus fuit,

    Ter. Eun. 4, 4, 16;

    so of color: uvae,

    Cato, R. R. 33, 4; 33, 73:

    lynces,

    Verg. G. 3, 264:

    serpens,

    Ov. M. 6, 114:

    anguis,

    id. ib. 4, 619:

    pica,

    Petr. 28 fin.:

    flores,

    Tib. 1, 7, 45; Ov. M. 10, 123:

    plumae,

    Hor. A. P. 2:

    lapides,

    id. S. 2, 4, 83:

    columnae,

    of variegated marble, id. Ep. 1, 10, 22:

    auctumnus purpureo colore,

    id. C. 2, 5, 12:

    colores,

    Ov. M. 1, 270; cf.:

    vestra latera loris faciam ut valide varia sint,

    i. e. black and blue, Plaut. Ps. 1, 2, 12; id. Mil. 2, 2, 61: tergum varium, Pomp. ap. Non. 19, 31 (Com. Rel. v. 139 Rib.): sparsa quoque in vario passim miracula caelo videt, diversified, i. e. with constellations of various forms, Ov. M. 2, 193.—
    2.
    Subst.: vărĭa, ae, f. (i. e. bestia, a mottled animal).
    a.
    A panther, Plin. 8, 17, 23, § 63 sq.—
    b.
    A kind of magpie, Plin. [p. 1959] 10, 29, 41, § 78.—
    B.
    In rural lang.:

    terra,

    wet above and dry beneath, Col. 2, 4, 5:

    sulcus,

    Cato, R. R. 61, 2; Plin. 18, 19, 49, § 174.—
    II.
    Trop., diverse, different, manifold, changing, varying, changeable, various, etc.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna;

    voluptas etiam varia dici solet,

    Cic. Fin. 2, 3, 10:

    (qualitates) variae et quasi multiformes,

    id. Ac. 1, 7, 26:

    et ea, quae videntur acerba, quae multa et varia in hominum vitā fortunāque versantur,

    id. Off. 1, 20, 67:

    curricula multiplicium variorumque sermonum,

    id. Or. 3, 12:

    res varia et multiplex,

    id. Fl. 3, 6:

    multae, copiosae variaeque rationes,

    id. de Or. 1, 51, 222; cf.:

    varia et diversa genera et bellorum et hostium,

    id. Imp. Pomp. 10, 28; cf. id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61, 262:

    varium jus et dispar condicio,

    id. Verr. 2, 5, 19, § 49:

    eventus varii fortunae,

    Caes. B. G. 2, 22: victoria, wavering, = anceps, Sall. J. 5, 1; Liv. 2, 6, 10; so,

    bellum,

    Flor. 4, 12, 26. —Of opinions: varias esse opiniones intellego: sunt qui putant, etc., i. e. divergent opinions, differences where there is yet substantial agreement (while diversae opiniones are opposite views), Cic. Fam. 1, 9, 25. —
    2.
    Varium est, with a rel.-clause:

    quales sint (dii), varium est,

    various opinions prevail, Cic. N. D. 2, 5, 13.—
    B.
    Esp., of persons, etc.
    1.
    Of abilities, versatile:

    Plato et varius et multiplex et copiosus fuit,

    Cic. Ac. 1, 4, 17; cf.:

    antequam scirem quam varium, quam flexibile quam multiplex (ejus ingenium) esset,

    Plin. Ep. 1, 16, 1:

    Antonius ingenio varius,

    Flor. 4, 3, 4.—
    2.
    Of character, fickle, inconstant, changeable, untrustworthy: miror quid sit, quod pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit ( beaten black and blue, and fickle-minded,) Cic. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 48:

    animus audax, subdolus, varius,

    Sall. C. 5, 4:

    varius incertusque agitabat,

    id. J. 74, 1:

    voltu et oculis pariter atque animo varius,

    agitated, irresolute, id. ib. 113, 3:

    Pausanias magnus homo, sed varius in omni genere vitae fuit,

    Nep. Paus. 1, 1; cf.:

    varium et mutabile semper Femina,

    a fickle thing, Verg. A. 4, 569.—Hence, adv.: vărĭē.
    A.
    Lit., with diverse colors, in a variegated manner:

    mithrax gemma multicolor, contra solem varie refulgens,

    Plin. 37, 10, 63, § 173:

    smaragdi Cyprii varie glauci,

    id. 37, 5, 18, § 67. —
    B.
    Trop., variously, changeably, diversely, differently, in various ways:

    varie moveri,

    Cic. Div. 2, 42, 89:

    qui (sermones) ab his, qui illum audierunt, perscripti varie et copiose sunt,

    id. Ac. 1, 4, 16:

    numerus hujus generis late et varie diffusus est,

    id. Sest. 45, 97:

    varie sum affectus tuis litteris,

    id. Fam. 16, 4, 1:

    postea decernitur, ac non varie, sed prope cunctis sententiis,

    id. Verr. 2, 4, 65, § 145:

    ita varie per omnem exercitum laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur,

    Sall. C. 61, 9:

    in Aequis varie bellatum,

    Liv. 5, 28, 5:

    agere varie, rogando alternis suadendoque coepit,

    id. 2, 2, 9:

    hiemem aut negotia varie causari,

    Tac. A. 1, 47:

    sagittarios varie passimque collocare, Auct. B. Afr. 60: disserere,

    Tac. A. 1, 11.—With a punning allusion to 1. Varia: Ep. Perpetuon' valuisti? Th. Varie. Ep. Qui varie valent, caprigenum hominum non placet mihi neque pantherinum genus, Plaut. Ep. 1, 1, 15.
    2.
    Vărĭus, a, the name of a Roman gens; esp.,
    I.
    Q. Varius of Sucro, in Spain, called Hybrida, a tribune of the people A.U.C. 663, Cic. de Or. 1, 25, 117; id. Brut. 49, 182; 62, 221; Val. Max. 4, 3, 7.—
    II.
    L. Varius, a tragic poet, contemporary with Virgil and Horace, Verg. E. 9, 35; Hor. S. 1, 10, 44; Quint. 10, 1, 98; Mart. 8, 18, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > varius

  • 18 Dores

    Dōres, um, m. (Δωριεις), die Dorier, einer der Hauptstämme der Griechen. Sie wohnten ursprünglich am Olympus, zogen später in die Landschaft Doris am Öta, nach dem trojanischen Kriege in den Peloponnes u. nach Kleinasien u. gründeten Kolonien auf Kreta, Rhodus u. Sizilien, Cic. Flacc. 64; de rep. 2, 8: griech. Genet. Plur. Dorieon (Δωριέων), Vitr. 4, 1, 5. – Dav.: A) Dōricus, a, um (Δωρικός), a) eig., dorisch, in dorischer Bauart, Vitr. u.a.: subst., dōrica (n. pl.), dorische Tempel, Vitr. 4, 2, 5 u.a. – Adv. Dōricē, dorisch, loqui, Suet. Tib. 56. – b) poet. griechisch übh., Tragic. inc. fr., Verg. u. Val. Flacc. – B) Dōriēnsēs, ium, m., die Dorier, Iustin. 2, 6, 16. – C) Dōris, idis, Akk. idem u. ida, f. (Δωρίς), dorisch, dialectos, Suet. Tib. 56: lingua, Diom. 440, 5: Malea, Lucan. 9, 36: poet. = sizilisch, tellus, Sen. Herc. fur. 81. – subst., a) die Landschaft Doris in Nordgriechenland am Öta, Mela u. Plin.: u. die L. Doris in Kleinasien an der Südküste von Karien, Plin. – b) die Tochter des Oceanus u. der Tethys, Gemahlin des Nereus, Mutter der 50 Nerëiden (Nereides), Ov. met. 2, 11. Hyg. fab. praef. p. 5 M. (= p. 10, 14 Schm.). – meton. = das Meer, Verg. u.a.: Doridis umor = thalassomeli (w.s.), Ser. Samm. 918. – c) eine Pflanze, sonst pseudanchusa (unechte Ochsenzunge) gen., Plin. 22, 50. – D) Dōrius, a, um (Δώριος), dorisch, Hor. u. Plin. – subst., Dōrium u. Dōrion, iī, n., die dorische Weise im Flötenspiel, Cael. Aur. chron. 1, 5, 176: Dorium canere bellicosum, Apul. met. 10, 31; flor. 4 in.

    lateinisch-deutsches > Dores

  • 19 vix

    vix, Adv. (verwandt mit vis, wie das griech. μόγις mit μόγος, also urspr. »mit Anstrengung, -Mühe«), I) im allg., mit genauer Not, mit Mühe, kaum, vix teneor, quin accurram, Cic.: affirmare vix possumus, Cic.: vix aut omnino non, Cic. – verstärkt vix vixque, Consol. ad Liv. 167. – II) insbes., v. der Zeit, kaum erst, kaum noch, kaum, eben, gerade, a) übh.: advenio Acherunte vix, Tragic. inc. fr. b. Cic. Tusc. 1, 37: contingat vix deinde mori, Val. Flacc. 7, 537. – b) mit folg. cum, poet. auch et, selten u. poet. ohne cum, zur Bezeichnung der unmittelbaren Aufeinanderfolge zweier Handlungen, kaum... als, kaum... da, kaum... und, vix erat hoc plane imperatum, cum illum spoliatum stipatumque lictoribus videres, Cic.: vix agmen novissimum processerat, cum Galli... flumen transire non dubitant, Caes. – vix inopina quies laxaverat artus, et etc., Verg. – ohne cum oder et, vix proram attigerat, rumpit Saturnia funem, Verg. Aen. 10, 659 (so auch ibid. 8, 337): vix bene (kaum recht) desieram, rettulit illa mihi, Ov. fast. 5, 278: u. so oft vix bene mit folg. Plusquamperf., s. Haupt Ov. met. 2, 47. – c) verstärkt durch dum, gew. vixdum (als ein Wort geschrieben), kaum erst, kaum noch, vixdum dimidium dixeram, intellexerat, Ter.: vixdum coetu nostro dimisso, Cic.: puer vixdum libertatem, nedum dominationem modice laturus, Liv.: cum is vixdum serio adnuisset... loquenti Gallo caput percussisse, Liv. 39, 42, 12. – m. folg. et, kaum erst... und, Liv. 36, 12, 5; 43, 4, 10 (u. dazu Weißenb.). – d) verstärkt durch tandem, denn doch, endlich einmal, ah, vix tandem sensi stolidus! Ter.: vix tandem legi litteras dignas Appio, Cic.

    lateinisch-deutsches > vix

  • 20 Dores

    Dōres, um, m. (Δωριεις), die Dorier, einer der Hauptstämme der Griechen. Sie wohnten ursprünglich am Olympus, zogen später in die Landschaft Doris am Öta, nach dem trojanischen Kriege in den Peloponnes u. nach Kleinasien u. gründeten Kolonien auf Kreta, Rhodus u. Sizilien, Cic. Flacc. 64; de rep. 2, 8: griech. Genet. Plur. Dorieon (Δωριέων), Vitr. 4, 1, 5. – Dav.: A) Dōricus, a, um (Δωρικός), a) eig., dorisch, in dorischer Bauart, Vitr. u.a.: subst., dōrica (n. pl.), dorische Tempel, Vitr. 4, 2, 5 u.a. – Adv. Dōricē, dorisch, loqui, Suet. Tib. 56. – b) poet. griechisch übh., Tragic. inc. fr., Verg. u. Val. Flacc. – B) Dōriēnsēs, ium, m., die Dorier, Iustin. 2, 6, 16. – C) Dōris, idis, Akk. idem u. ida, f. (Δωρίς), dorisch, dialectos, Suet. Tib. 56: lingua, Diom. 440, 5: Malea, Lucan. 9, 36: poet. = sizilisch, tellus, Sen. Herc. fur. 81. – subst., a) die Landschaft Doris in Nordgriechenland am Öta, Mela u. Plin.: u. die L. Doris in Kleinasien an der Südküste von Karien, Plin. – b) die Tochter des Oceanus u. der Tethys, Gemahlin des Nereus, Mutter der 50 Nerëiden (Nereides), Ov. met. 2, 11. Hyg. fab. praef. p. 5 M. (= p. 10, 14 Schm.). – meton. = das Meer, Verg. u.a.: Doridis umor = thalassomeli (w.s.), Ser. Samm. 918. – c) eine Pflanze, sonst pseudanchusa (unechte Ochsenzunge) gen., Plin. 22, 50. – D) Dōrius, a, um
    ————
    (Δώριος), dorisch, Hor. u. Plin. – subst., Dōrium u. Dōrion, iī, n., die dorische Weise im Flötenspiel, Cael. Aur. chron. 1, 5, 176: Dorium canere bellicosum, Apul. met. 10, 31; flor. 4 in.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Dores

См. также в других словарях:

  • Choerilus (tragic poet) — See also the other poets names Choerilus. Choerilus was an Athenian tragic poet, who exhibited plays as early as 524 BC. He was said to have competed with Aeschylus, Pratinas and even Sophocles. According to F. G. Welcker, however, the rival of… …   Wikipedia

  • Moschion (tragic poet) — Moschion, (Greek: Μοσχίων; 4th century BC), was a Greek tragic poet. Nothing is known about his life, he probably lived in the 4th century BC.[1] The titles and a few fragments of his plays are preserved by Stobaeus. He wrote a Telephus, and two… …   Wikipedia

  • House of the Tragic Poet — The House of the Tragic Poet (also called The Homeric House or The Iliadic House ) is a typical 2nd century BC Roman house in Pompeii, Italy. The house, or villa, is famous for its elaborate mosaic floors and frescoes depicting scenes from Greek… …   Wikipedia

  • Phrynichus (tragic poet) — Phrynichus, son of Polyphradmon and pupil of Thespis, was one of the earliest of the Greek tragedians.ref|Buckham1 Some of the ancients, indeed, regarded him as the real founder of tragedy. He gained his first victory in a drama contest in 511 BC …   Wikipedia

  • tragic — tragically, adv. tragicalness, n. /traj ik/, adj. 1. characteristic or suggestive of tragedy: tragic solemnity. 2. extremely mournful, melancholy, or pathetic: a tragic plight. 3. dreadful, calamitous, disastrous, or fatal: a tragic event. 4. of …   Universalium

  • Cleophon (poet) — Cleophon (Greek: Kλεoφῶν, Kleophōn) was an Athenian tragic poet who flourished in the 4th century BC. The titles of ten of his plays are given by the Suda, but none are extant today. These are: Acteon Amphiaraos Achilles The Bacchantes Dexamenos… …   Wikipedia

  • Sosicles (poet) — Sosicles was mentioned by Fabricius, on the authority of Suidas and Eudocia, as a tragic poet of the time of Philip and Alexander the Great. It appears, however, from the best MSS. of Suidas, that the name is erroneously introduced, owing to the… …   Wikipedia

  • The Blood of a Poet — Infobox Film name = The Blood of a Poet caption = imdb rating = director = Jean Cocteau producer = writers = Jean Cocteau starring = Lee Miller Pauline Carton Odette Talazacuez Feral Benga Enrique Rivero Jean Desbordes music = Georges Auric… …   Wikipedia

  • Douglas Stewart (poet) — Douglas Stewart Born 6 May 1913(1913 05 06) Eltham, Taranaki Province, New Zealand Died 14 February 1985(1985 02 14) (aged 71) Sydney, New South Wales Resting place …   Wikipedia

  • Philosophy in the Tragic Age of the Greeks — ( Philosophie im tragischen Zeitalter der Griechen ) is a publication of an incomplete book by Friedrich Nietzsche. He had a clean copy made from his notes with the intention of publication. The notes were written around 1873. In it he discussed… …   Wikipedia

  • David Ray (poet) — David Ray (born May 20, 1932), is an American poet and author of fiction, essays, and memoir. He is particularly noted for poems that, while being rooted in the personal, also show a strong social concern. Ray is the author of twenty one volumes… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»